اماج
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /اُمّ/آج/
اسم[ویرایش]
- نوعی آش، معروف به اماج آشه که در آن گلوله های خمیری خشک کوچک باشد.
- اُمّاج در زبان معیار باستان به دو بخش اُم - آج قابل تجزیه است، و کنایه از خانواده گرسنه، یا سیر کننده خانواده گرسنه بوده است.
- خشن، قرقره.
––––
برگردانها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن