پرش به محتوا

اهل‌عمل

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَهل/عمَل/

اسم مرکب

[ویرایش]

اهل‌‌عمل (مجاز)

  1. آنکه به حرف زدن اکتفا نمی‌کند و به کار هم می‌پردازد. نیز اهل کار.
  2. (موسیقی‌ایرانی): موسیقی‌دانان و نوازندگان.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن