اور
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
اکدی
آوایش[ویرایش]
- [اِور]
اسم[ویرایش]
اور
- به زبان فارسی عور اما مفهوم باستانی آن کلان‌شهر یا ارگ داخل شهر. تمدن‌های کهن با پیشوند اور با اوروک آغاز شده و ادامه می‌یابد نظیر اورارتو٬ اورکیش و بسیاری دبگر.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
گنابادی
- اور :(owr) در گویش گنابادی یعنی به او ، او را
- اورِ :(owre) در گویش گنابادی یعنی به او نگاه کنید ، ببینیدش (دعوت به نگاه همراه با تمسخر و تحقیر)
ربشه شناسی ۳[ویرایش]
پشتو
منابع[ویرایش]
- تاربخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|