پرش به محتوا

اَطلال

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • /اَط/لال/

صفت نسبی بهاری

[ویرایش]

اَطلال

  1. استعاراً مترادف زبان بریده، کسی که در مورد حرف یا ادعایی کاملاً بی‌دفاع یا خلع سلاح شود.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن