ایستاسنگ
فارسی[ویرایش]
حوزه: [باستانشناسی]
- یادمانی سنگی یا به‌ندرت چوبی، به‌صورت ایستاده، که اغلب بر روی آن نقش یا نوشته وجود دارد.
منابع[ویرایش]
«ایستاسنگ» هم‌ارزِ «stele, stela»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸