بادگشت
فارسی[ویرایش]
حوزه: [حملونقل هوایی]
- گرایش هواگَرد به قرار گرفتن در مقابل باد در هنگام حرکت بر روی زمین.
منابع[ویرایش]
«بادگشت» هم‌ارزِ «weathervane, weathercocking/ weathercock»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶