پرش به محتوا

باد نشسته

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(نِ تِ)

صفت مرکب

[ویرایش]
  1. کسی که غرور و تکبر از سرش به در رفته.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین