باز کردن

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [باز/کردن]

مصدر متعدی

باز کردن

1. چیدن، جدا کردن.
2. پوست کندن.

فعل

گشودن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آذری: آچماخ
• آلمانی: -----
• اسپانیایی: -----
• انگلیسی: open
• ایتالیایی: -----
• پرتغالی: -----
• روسی: -----
• فرانسوی: -----
• هلندی: -----
• ایتالیایی: spalancare
• smontare

منابع

• فرهنگ لغت معین