بالابان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

بالابان :(balaban) در گویش گنابادی یعنی دیده بان ، مراقب ، نگهبان قلعه و برج

اسم[ویرایش]

  1. طبل، نقاره.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • زیست‌شناسی: پرنده‌ای شکاری از راستهٔ شاهین‌سانان در طبقه‌بندی علمی و دستهٔ سیاه‌چشمان در طبقه‌بندی سنتی پرندگان شکاری که بزرگترین نوع ِ شاهین است. چَرخ و چَرغ هم نامیده شده‌است.

برگردان‌ها[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  • ساز: نوعی ساز بادی. دودوک و نرمه‌نای (نرمه‌نی)
  1. هم نامیده می‌شود.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

گیرش‌شده از یکی از زبان‌های اقوام ترک‌تبار قدیم آسیای میانه یا ترکستان: balaban (بالابان)

[۱]

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بالابان دارد