بخیده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(بَ دِ)

صفت مفعولی[ویرایش]

  1. پنبة زده شده ؛ حلاجی شده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین