برآر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [حمل‏ونقل هوایی]

  1. نیرویی که براثر برخورد هوا با سطوح فوقانی و تحتانی بال ایجاد و موجب بالا رفتن هواپیما یا ادامۀ پرواز آن شود.

منابع[ویرایش]

«برآر» هم‌ارزِ «lift»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی