پرش به محتوا

بسغده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(بَ سُ دِ)

صفت مرکب

[ویرایش]
  1. آماده، مهیا.
  2. کسی که کارها را سامان دهد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین