بهایم

از ویکی‌واژه

(بَ یِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. بهائم

اسم[ویرایش]

  1. جِ بهیمه ؛ چار - پایان، ستوران.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین