بیگ
(تغییرمسیر از بيگ)
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- آذری
آوایش[ویرایش]
- [بِیگ]
اسم[ویرایش]
بیگ
- (دیوانی): از قرن پنجم هجری‌قمری به بعد، عنوانی مخصوص امیران، سران قبایل، یا هر آنکه مقامی بزرگ بوده است.
- بیگ در سه زبان ترکی، فارسی و عربی به انحای مختلف از هند و پاکستان گرفته تا شمال افریقا را درنوردیده است.
ترکی[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- بزرگ، آقا، قوی.
- لقب گونه ای است که در آخر اسم مردان درآيد: علی‌بیگ، حسن‌بیگ،
- شخص بزرگ و امير. (فرهنگ نظام).
- امير. (غياث).
- امير و شاهزاده.
- پسران پاشا.
- ناخدايان .
- مامورين خارجی: ايلچی‌بيگ. ترجمان‌بيگ.
- حکمران تونس: بای.
- نايب السلطنه الجزاير.
- والی الجزاير.
- رؤسای کُرد، گاهی به اين عنوان خوانده ميشده‌اند. آنکه در مقام از خان خردتر است.
دشتی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- عروس، عروسک.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-91-6