بیدار کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /بِیدار/کَردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

بیدارکردن

  1. منسوب به بیدار؛ از حالت خواب خارج کردن کسی. آگاه و هوشیار کردن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن