بیرون‌گرد
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [بیرون/گرد]
اسم مرکب[ویرایش]
بیرون‌گرد
- حوزه: [گردشگری و جهانگردی]
- گردشگری که به فعالیت‌های خارج از فضاهای بسته علاقه‌مند است.
منابع[ویرایش]
«بیرون‌گرد» هم‌ارزِ «outdoorman»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|