بین
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- بِین/
اسم[ویرایش]
بین
- میان، وسط، لا‌به‌لا، میان دو چیز. جدایی.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
صفت[ویرایش]
بَیِّن
- آشکار، پیدا، هویدا واتوضیح. برای بیان مقداری از زنان یا مکان که در فاصله دو چیز هست بکار می‌رود؛ در فاصله زمانی یا مکانی میان دو چیز.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن