بی سر و پا

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(سَ رُ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. فرومایه، پست، دنی.
  2. ناتوان، عاجز.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین