بی هوش

فارسی

صفت مرکب

1. کندذهن، کندفهم.
2. آن که طبیعتاً یا با داروی بیهوشی، حواس خود را از دست داده باشد و درد را احساس نکند.

منابع

• فرهنگ لغت معین