تأثم

از ویکی‌واژه

(ثَ أَ ثُّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. باز ایستادن از گناه، توبه کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین