تیره

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی
• دکتر کزازی در مورد واژه ی تیره می نویسد : ( ( تیره در پهلوی tērak از ستاک تار ، به معنی تاریک بر آمده است . ) ) خرد تیره و مرد روشن روان نباشد همی شادمان یک زمان ( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 182 )

آوایش

• /تیرِه/

اسم

تیره

1. منسوب به تیر.
2. دودمان، خانواده.
3. دسته‌ای از مردم که از یک نژاد باشند.

صفت

1. تاریک، سیاه.

   شب تیره با لشکر افراسیاب.....گذر کرد از آموی و بگذاشت آب (شاهنامه)

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین