جاودان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(وِ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. جاویدان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

جاودان[ویرایش]

  1. فارسی:
جاوید / زنده / حی / پاینده / برقرار / همیشگی / همیشه زنده / با دوام.
توضیح:
(جاودان)

در اساس بمعنای (شهر نشینی)

و در مقابل (کوچ نشینی)

  1. است.
(جاودان)

مبالغه بر (جاوید)

است و (جاوید)

از ریشه‌ی (جاو بید)

بمعنای (سکونت در جایی که آب باشد)

  1. .
(جاوید)

از ترکیب (جاویاو ← آب)

+ (بید ← بود=استمرار]] یافتن)

=ساکن]] شدن در جوار آب)

  1. .
(جاو)

نخستین وجه نام (آب)

  1. است و از این قدیمی‌تر نیست.

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
self perpetuation