جاودان
فارسی[ویرایش]
(وِ)
صفت مرکب[ویرایش]
- جاویدان.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
جاودان[ویرایش]
در اساس بمعنای (شهر نشینی) و در مقابل (کوچ نشینی)
مبالغه بر (جاوید) است و (جاوید) از ریشهی (جاو بید) بمعنای (سکونت در جایی که آب باشد)
+ (بید ← بود=استمرار]] یافتن) =ساکن]] شدن در جوار آب)
نخستین وجه نام (آب)
|
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- self perpetuation