جمعیدن
فارسی[ویرایش]
مصدر گذرا[ویرایش]
- چند چیز را در یک توده/انبوه گذاشتن/نهادن:
- او وسایلاش را در کیفاش جمعید.
- پس از مهمانی، بشقابها را از جاهای مختلف خانه جمعید.
فعل[ویرایش]
جمعیدن
فعلها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | جمعیدن | ||||||
بن ماضی | جمعید | ||||||
بن مضارع | جمع | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | جمعیدم | جمعیدی | جمعید | جمعیدیم | جمعیدید | جمعیدند | |
استمراری | میجمعیدم | میجمعیدی | میجمعید | میجمعیدیم | میجمعیدید | میجمعیدند | |
کامل | جمعیده بودم | جمعیده بودی | جمعیده بود | جمعیده بودیم | جمعیده بودید | جمعیده بودند | |
التزامی | جمعیده باشم | جمعیده باشی | جمعیده باشد | جمعیده باشیم | جمعیده باشید | جمعیده باشند | |
مستمر | داشتم میجمعیدم | داشتی میجمعیدی | داشت میجمعید | داشتیم میجمعیدیم | داشتید میجمعیدید | داشتند میجمعیدند | |
حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | جمعم | جمعی | جمعد | جمعیم | جمعید | جمعند | |
استمراری | میجمعم | میجمعی | میجمعد | میجمعیم | میجمعید | میجمعند | |
کامل | جمعیدهام | جمعیدهای | جمعیده/جمعیدهاست | جمعیدهایم | جمعیدهاید | جمعیدهاند | |
ملموس | دارم میجمعم | داری میجمعی | دارد میجمعد | داریم میجمعیم | دارید میجمعید | دارند میجمعند | |
التزامی | بجمعم | بجمعی | بجمعد | بجمعیم | بجمعید | بجمعند | |
آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها |
خواهم جمعید | خواهی جمعید | خواهد جمعید | خواهیم جمعید | خواهید جمعید | خواهند جمعید | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | بجمع | بجمعید | |||||
نهی | نجمع | نجمعید |