جمعیدن
فارسی[ویرایش]
مصدر گذرا[ویرایش]
- چند چیز را در یک توده/انبوه گذاشتن/نهادن:
- او وسایل‌اش را در کیف‌اش جمعید.
- پس از مهمانی، بشقاب‌ها را از جاهای مختلف خانه جمعید.
فعل[ویرایش]
جمعیدن
| گردانش فارسی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | جمعیدن | ||||||
| بن ماضی | جمعید | ||||||
| بن مضارع | جمع | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | جمعیدم | جمعیدی | جمعید | جمعیدیم | جمعیدید | جمعیدند | |
| استمراری | می‌جمعیدم | می‌جمعیدی | می‌جمعید | می‌جمعیدیم | می‌جمعیدید | می‌جمعیدند | |
| کامل | جمعیده‌بودم | جمعیده‌بودی | جمعیده‌بود | جمعیده‌بودیم | جمعیده‌بودید | جمعیده‌بودند | |
| التزامی | جمعیده‌باشم | جمعیده‌باشی | جمعیده‌باشد | جمعیده‌باشیم | جمعیده‌باشید | جمعیده‌باشند | |
| مستمر | داشتم می‌جمعیدم | داشتی می‌جمعیدی | داشت می‌جمعید | داشتیم می‌جمعیدیم | داشتید می‌جمعیدید | داشتند می‌جمعیدند | |
| حال | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | جمعم | جمعی | جمعد | جمعیم | جمعید | جمعند | |
| استمراری | می‌جمعم | می‌جمعی | می‌جمعد | می‌جمعیم | می‌جمعید | می‌جمعند | |
| کامل | جمعیده‌ام | جمعیده‌ای | جمعیده‌است/جمعیده | جمعیده‌ایم | جمعیده‌اید | جمعیده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌جمعم | داری می‌جمعی | دارد می‌جمعد | داریم می‌جمعیم | دارید می‌جمعید | دارند می‌جمعند | |
| التزامی | بجمعم | بجمعی | بجمعد | بجمعیم | بجمعید | بجمعند | |
| آینده | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| خواهم جمعید | خواهی جمعید | خواهد جمعید | خواهیم جمعید | خواهید جمعید | خواهند جمعید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بجمع | بجمعید | |||||
| نهی | نجمع | نجمعید | |||||