جوان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /جَوان/

صفت[ویرایش]

جوان

  1. هر چیز کم سن. مقابل پیر.
  2. آنکه یا آنچه زمان زیادی از عمرش نگذشته است، کم سن و سال.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین