حافظه کوتاهمدت

فارسی

حوزه: [روان‏شناسی، علوم تشریحی]

1. بخشی از دستگاه حافظه که ظرفیت محدودی دارد و اطلاعات را صرفاً برای مدت اندکی در خود نگه می‏دارد.

منابع

«حافظۀ کوتاه‏مدت» هم‌ارزِ «short term memory, immediate memory, short term store, primary memory, working memory»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱