حالت فاعلی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- حالت مشترک فاعلِ فعلِ لازم و متعدی
متـ . فاعلی.
منابع[ویرایش]
«حالت فاعلی» همارزِ «nominative case, nominative»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰