حق شناس

از ویکی‌واژه

(حَ. ش)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت فاعلی[ویرایش]

  1. معتقد به حقیقت و راستی.
  2. خداشناس.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

صفت[ویرایش]

grato

صفت[ویرایش]

riconoscente