خدره
فارسی[ویرایش]
(خَ یا خُ رِ)
ریشهشناسی ۱[ویرایش]
از فارسی میانه یا پارتی، نهایتاً از نیا-هندو-اروپایی -sendʰro*. همریشه با انگلیسی cinder، نیز در زبانهای ایرانی همریشه با مازندرانی فل (fəl) «خاکستر سوزان».
اسم[ویرایش]
- اخگر، هیزم یا زغال افروخته.
- خاکستر سوزان.
- شرارة آتش.
ریشهشناسی ۲[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- ریزه و خرده.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ لغت دهخدا