خدره

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(خَ یا خُ رِ)

ریشه‌شناسی ۱‌[ویرایش]

از فارسی میانه یا پارتی، نهایتاً از نیا-هندو-اروپایی -sendʰro*. همریشه با انگلیسی cinder، نیز در زبانهای ایرانی همریشه با مازندرانی فل (fəl) «خاکستر سوزان».

اسم[ویرایش]

  1. اخگر، هیزم یا زغال افروخته.
  2. خاکستر سوزان.
  3. شرارة آتش.

ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. ریزه و خرده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ لغت دهخدا