خراب کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /خَراب/کردَن/

مصدر فعل لازم[ویرایش]

خراب‌کردن

  1. خراب‌کاری.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن