خلد

(خُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. دوام، بقا.
2. بهشت.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. پستانداری است که از حشرات تغذیه می‌کند و چشمان وی ضعیف است و در زیر زمین زیست می‌نماید؛ انگشت برک.

منابع

• فرهنگ لغت معین