دارایی
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- [دار/ آیی]
اسم مرکب[ویرایش]
دارایی
- ثروت، مال.
- داشت، نگه داشت، نگهبانی.
- پارچه‌ای ابریشمین رنگارنگ موج دار.
- وزارتخانه‌ای که وظیفه اش محاسبه و وصول مالیات می‌باشد.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
- بهاری
قید[ویرایش]
- دار-آیی احتمالا به مفهوم باستانی کلمه آنکه مسئول ساخت و احیای چوبه‌دار است جهت محکومان یا مجرمان.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|