دارتالابیان
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زیست‌شناسی- علوم گیاهی]
- تیره‌ای از کاج‌سانان درختی تک‌پایۀ همیشه‌سبز و نیمه‌همیشه‌سبز یا خزان‌دار با نُه سرده و دوازده گونه که در آسیا و امریکای شمالی و تاسمانی پراکنده‌اند؛ این گیاهان دارای تنه‌ای صاف با انشعابات فراهم و برگ‌هایی مارپیچی یا پراکنده هستند و دانه‌هایشان که با بالی نازک احاطه شده صاف یا سه‌گوش است.
منابع[ویرایش]
«دارتالابیان» هم‌ارزِ «Taxodiaceae»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸