دختر خوانده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [دُختر/خوانده]

صفت‌مفعولی[ویرایش]

دختر خوانده

  1. دختر خوانده بودن، دختر خوانده.
    چون بچه‌دار نمی‌شدند، طفلی را به دخترخواندگی پذیرفتند.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن