دمه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دَمِه/

اسم

دمه

1. باد سخت همراه با برف و کولاک.

   همه لشکر سَلم همچون رمه/ که بپراگند روزگار دمه «فردوسی»

2. لبه چیزی مانند دم تیغ. دم آهنگ.

کهن واژه

1. دَمِه ممکن است در زبان معیار باستان به صورت دَمَع تلفظ می‌شده و منظور از آن دما، مِه یا بخار بوده است؛ مانند دَمَه‌بند وابسته به دَم.

---

برگردان‌ها

انگلیسی: reek steam vapour vapor steam

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه