رباعی

از ویکی‌واژه

(رُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(ص نسب.)

  1. هر آن چه که از چهار جزء تشکیل شده ؛ چهارتایی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. شعری دارای چهار مصراع که مصراع‌های اول و دوم و چهارم هم قافیه و بر وزن «لاحول ولا قوة الابالله» باشند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
quatrain