رجال الغیب

(رِ لُ لْ غَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. هفت تن از مردان خدا که زنده‌اند ولی به چشم جهانیان دیده نمی‌شوند.

منابع

• فرهنگ لغت معین