زبان اشاره

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. یکی از نظام‌های ارتباطی بشر، دارای نظام زبانی، که در آن به جای آواها از حرکات نظام‏یافتۀ دست‌ها استفاده می‌شود.

منابع[ویرایش]

«زبان اشاره» هم‌ارزِ «sign language»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴