زبان بر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(~. بُ)

صفت فاعلی[ویرایش]

کنایه از: عطا، بخشش (که به وسیلة آن زبان طعن را قطع کنند.)

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. کنایه از: خاموش کردن مدعی به دلایلی که دیگر نتواند سخن گوید.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین