زه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /زِه/

اسم[ویرایش]

زه

  1. چله کمان.
    کمان بزه را به بازو فگند ..... به بند کمر بر بزد تیر چنگ
  2. کناره چیزی.
  3. نطفه.
  4. بچه.
  5. چشمه.
  6. (شبه‌جمله): از ادات تحسین به معنی خوشا، آفرین.

صفت[ویرایش]

  1. زاییدن.
  2. تراوش آب از درز چیزی.

ضمیر[ویرایش]

  1. ضمیر اول شخص مفرد، من، بنده.

زبان دیگر[ویرایش]

  • عربی
  1. زیق

زبان دیگر[ویرایش]

  • فرانسوی
  1. فرانسوی از فنلاندی

زبان دیگر[ویرایش]

  • پشتو
  1. زی

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]