پرش به محتوا

سالخورد

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /سال/خورد/

صفت مفعولی

[ویرایش]

سالخورد

  1. (قدیمی): سالخورده.

صفت مفعولی

[ویرایش]

سالخُوَرد

  1. سالخورده، سالخوردگی.
    ولیکن چنین گوید آن سالخُوَرد/ که بودش سه فرزند آزاد مَرد «فردوسی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=سالخورد&oldid=866252»