سبت
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- [سِـُ/بَت]
اسم
[ویرایش]سبت
- به زبان فارسی صحبت، حرف، از نامهای مردانه در گویش بهاری.
- به صورت سَبت معادل سبد در زبان فارسی.
ریشه شناسی ۲
[ویرایش]- عربی
اسم
[ویرایش]سَبت
- شنبه، نخستین روز هفته.
(سُ بَّ)
- سبة← ننگ و عار.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
––––
برگردانها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||