سبت
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- [سِـُ/بَت]
اسم[ویرایش]
سبت
- به زبان فارسی صحبت، حرف، از نام‌های مردانه در گویش بهاری.
- به صورت سَبت معادل سبد در زبان فارسی.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
- عربی
اسم[ویرایش]
سَبت
- شنبه، نخستین روز هفته.
(سُ بَّ)
- سبة← ننگ و عار.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|