سوت
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /سُوت/
اسم[ویرایش]
سوت
- صدایی که با بیرون دادن نفس از دهان با لب غنچه شده یا با قرار دادن انگشت‌ها در دهان تولید شود.
- ابزاری که در آن دمند و آوایی برآورند؛ سوتک.
زبان دیگر[ویرایش]
- بهاری
اسم[ویرایش]
- شیر، شیر خوردن.
مترادف‌ها[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین