شاخص شنیدپذیری

فارسی

حوزه: [شنوایی‌‌شناسی]

1. شاخصی کمّی که میزان شنیدپذیری نشانه‌های گفتاری را مشخص می‌کند.

منابع

«شاخص شنیدپذیری» هم‌ارزِ «audibility index, AI ۲, articulation index, intelligibility index»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷