شریفه
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [شَر/ئیفه]
قید[ویرایش]
شریفه
- شریف، شریفه اصطلاحات کهن‌تر ایرانی بوده که به زبان عربی ورود یافته و تغییر مفاهیم داده‌اند.
- شریفه ممکن است بصورت شَر - ئیفه قابل تجزیه باشد و بخش نخست شَر مفهوم روشن در زبان فارسی دارد اما ئیفه از ئیف مأخذ دارد و حاکی از بند، ریسمان یا سرنخی به سوی شر است.