شعرباف

از ویکی‌واژه

(شَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت فاعلی[ویرایش]

  1. کسی که از موی یا ابریشم پارچه بافد، موی تاب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین