شنایدن

فارسی

مصدر

• /شِنایْدَنْ/ شنا + یْدن

1. فرایند سیریدن (سیر دادن) کسی یا چیزی درامتداد آب درحالت شناوری با استفادن (استفاده) از اندام‌های بدن؛ با شنا جابجا کردن:

   شنایدن یه بار سنگین کار بسیار دشواری است.

   شنایدن مصدوم هه توسط غریق نجات هه خیلی سریع بود.

فعل

شنایدن

• /شِنایْدَنْ/

1. کسی یا چیزی را با استفادن از اندام‌های بدن (معمولا دست و پا) برسطح آب سیریدن (سیر دادن)؛ با شنا جابجا کردن:

   غریق نجات هه یه پسر بچه را برای آوردن به ساحل حدود صد متر شناید.

‎

گردانش فارسی
بن واژه			شنایدن
بن ماضی			شناید
بن مضارع			شنای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
	ساده	شنایدم	شنایدی	شناید	شنایدیم	شنایدید	شنایدند
	استمراری	می‌شنایدم	می‌شنایدی	می‌شناید	می‌شنایدیم	می‌شنایدید	می‌شنایدند
	کامل	شنایده‌بودم	شنایده‌بودی	شنایده‌بود	شنایده‌بودیم	شنایده‌بودید	شنایده‌بودند
	التزامی	شنایده‌باشم	شنایده‌باشی	شنایده‌باشد	شنایده‌باشیم	شنایده‌باشید	شنایده‌باشند
	مستمر	داشتم می‌شنایدم	داشتی می‌شنایدی	داشت می‌شناید	داشتیم می‌شنایدیم	داشتید می‌شنایدید	داشتند می‌شنایدند
حال		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
	ساده	شنایم	شنایی	شناید	شناییم	شنایید	شنایند
	استمراری	می‌شنایم	می‌شنایی	می‌شناید	می‌شناییم	می‌شنایید	می‌شنایند
	کامل	شنایده‌ام	شنایده‌ای	شنایده‌است/شنایده	شنایده‌ایم	شنایده‌اید	شنایده‌اند
	ملموس	دارم می‌شنایم	داری می‌شنایی	دارد می‌شناید	داریم می‌شناییم	دارید می‌شنایید	دارند می‌شنایند
	التزامی	بشنایم	بشنایی	بشناید	بشناییم	بشنایید	بشنایند
آینده		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
		خواهم شناید	خواهی شناید	خواهد شناید	خواهیم شناید	خواهید شناید	خواهند شناید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بشنای			بشنایید
	نهی		نشنای			نشنایید

برگردان

سیریدن در سطح آب

• انگلیسی: swim (en)