شنایدن

فارسی

مصدر

• /شِنایْدَنْ/ شنا + یْدن

1. فرایند سیریدن (سیر دادن) کسی یا چیزی درامتداد آب درحالت شناوری با استفادن (استفاده) از اندام‌های بدن؛ با شنا جابجا کردن:

   شنایدن یه بار سنگین کار بسیار دشواری است.

   شنایدن مصدوم هه توسط غریق نجات هه خیلی سریع بود.

فعل

شنایدن

• /شِنایْدَنْ/

1. کسی یا چیزی را با استفادن از اندام‌های بدن (معمولا دست و پا) برسطح آب سیریدن (سیر دادن)؛ با شنا جابجا کردن:

   غریق نجات هه یه پسر بچه را برای آوردن به ساحل حدود صد متر شناید.

فعل‌ها
بن واژه			شنایدن
بن ماضی			شناید
بن مضارع			شنای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	شنایدم	شنایدی	شناید	شنایدیم	شنایدید	شنایدند
	استمراری	می‌شنایدم	می‌شنایدی	می‌شناید	می‌شنایدیم	می‌شنایدید	می‌شنایدند
	کامل	شنایده بودم	شنایده بودی	شنایده بود	شنایده بودیم	شنایده بودید	شنایده بودند
	التزامی	شنایده باشم	شنایده باشی	شنایده باشد	شنایده باشیم	شنایده باشید	شنایده باشند
	مستمر	داشتم می‌شنایدم	داشتی می‌شنایدی	داشت می‌شناید	داشتیم می‌شنایدیم	داشتید می‌شنایدید	داشتند می‌شنایدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	شنایم	شنایی	شناید	شناییم	شنایید	شنایند
	استمراری	می‌شنایم	می‌شنایی	می‌شناید	می‌شناییم	می‌شنایید	می‌شنایند
	کامل	شنایده‌ام	شنایده‌ای	شنایده/شنایده‌است	شنایده‌ایم	شنایده‌اید	شنایده‌اند
	ملموس	دارم می‌شنایم	داری می‌شنایی	دارد می‌شناید	داریم می‌شناییم	دارید می‌شنایید	دارند می‌شنایند
	التزامی	بشنایم	بشنایی	بشناید	بشناییم	بشنایید	بشنایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم شناید	خواهی شناید	خواهد شناید	خواهیم شناید	خواهید شناید	خواهند شناید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بشنای			بشنایید
	نهی		نشنای			نشنایید

برگردان

سیریدن در سطح آب

• انگلیسی: swim (en)