شیرشیرع

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [شیر/ شیرع]

اسم[ویرایش]

شیرشیرع

  1. در قدیم نوعی انگور که افزودنی‌های دیگر داخل خمره (بسسو) تا شش ماه سالم نگهداری می‌شد و در زمستان و نوروز با آن از مهمان پذیرایی می‌شد.
    از تولیدات منحصر بفرد و فراموش شده این دیار بود که در هیچ کجای ایران و جهان چنین هنری وجود نداشت. شیخ‌الرئیس بوعلی‌سینا در کتابش از شیرشیرع یاد نموده است. کیفیت انگور شیرشیرع چنان بود که انگار پس از ماهها تازه از تاک چیده باشند.

برگردان‌ها[ویرایش]