صحرانوردی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /صَحرا/نوَردی/

حاصل مصدر

صحرانوردی

1. عمل صحرانورد؛ صحرا را طی کردن.
2. (ورزش)‎: دِو، دوِ صحرانوردی.

واژه‌های مشتق شده

• اسکی صحرانوردی، اسکی صحرانوردی با اسلحه

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن