صقع

از ویکی‌واژه

(صَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. زدن کسی را، پا بر کسی زدن.
  2. بر خاک انداختن کسی را.
  3. رسیدن آتش آسمانی به کسی، بیهوش کردن صاعقه کسی را.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(صُ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. کرانه.
  2. گوشة زمین، ناحیه.

جمع[ویرایش]

  1. اصقا